BÖLÜM I
BÖLÜM I
Ahh geç oldu! Sana mektup yazamadım, geldiğini bilseydim camdan bekler karşılardım seni. Oysa günlerdir yolunu gözledim. Ne bahtsızım.
"Bizler
güneş sadece bizim
için doğsun istiyoruz."
Kocakarı hastaydı gün boyu başında bekledim, ateşi bir türlü düşmüyordu.Zavallı kadıncağız bedeni savaş esiri gibi zayıflamış, bitkin ve yorgun. Bu zor kış mevsimini atlatacak gibi görünmüyor. Hayatı hep bir şeylerle cebelleşerek geçti. Ne bahtsız kadınmış. Çok üzülüyorum öyle görünce. Şimdide bu amansız hastalıkla uğraşıyor. Ahh benim güzel Jojom, ölmesin kocakarı.Ooo hayır hayır, o ölse ben ne yaparım tek başıma. Ahh kocakarı beni sakın yalnız bırakma.
Havalar da çok soğudu dışarı çıkmak neredeyse imkânsız. Kapıcı çocuk olmazsa açlıktan öleceğiz. Böyle bir zamanda, merhamet yorgunluğuna düşmüş insanlar içerisinde, birinin böyle davranması yaşama olan inancımı artırıyor. O tuhaf anne babadan böyle bir çocuğun olması da Tanrı’nın merhameti olsa gerek. Şefkat dolu bir kalbi var. Tanrının ışığını saçıyor resmen.
İhtiyaç listesini hazırlayıp veriyorum o da hemencecik alıp geliyor. Ben gidemem zaten, kocakarıyı nasıl yalnız bırakayım sürekli yokluyor varlığımı.
Zavallı kocakarı.
Zaman çok değişti. İnsanlar başkalaşmış. Çok korkuyorum Jojo bizlerde mi başkalaştık. Söyle bana lütfen.
Ne olursa olsun bizler, iyi kalalım. Kocakarı hep söyler; insan ince olmalı ince düşünmeli incitmemeli. Ama öyle değil biliyorum. Bütün güzellikler, sözlerde ve sadece işimize geldiği zaman söyleriz onları oysa gerçek hayatta vahşi birer yırtıcı gibi davranıyoruz.
Güzel Jojom inan bana kelebek olmak daha güzel, bir çiçeği bile incitmezler kelebekler, kısa bir hayat yaşarlar ama dünyaya güzellikler bırakırlar. Yırtıcıların ağızları kanla kaplı, yürekleri taş gibi sert, insan neden yırtıcı olmak ister ki?
Ahh Jojo!
Bak yine unuttum seni,
Ben hep böyleyim işte, biraz dalgın, biraz korkak ve birazda bencil. Ne bileyim daha önce kimseyle böyle bir duyguyu paylaşmadım.
Hem ben bilmem ki nasıl sevilir. Belki de öğretirsin bana. Ama kocakarı duymasın çok kızar.
Sevmek nasıl bir duygudur Jojo?
Sen daha önce birini sevdin mi?
Sevmek, insanın kendisine rağmen birine yaşam önceliği tanımak mıdır?
Lütfen Jojo bana öğret ben sevmek nedir bilmem. Bunca kötülük varken sevgi nasıl olur. İnsan gerçek anlamda sever mi bir başkasını, yoksa sadece bir yanılma mıdır?
Etrafına bak Jojo kimse kimseyi sevmiyor, sadece çıkarlar üzerine kurulmuş bir balon içerisindeyiz. Hepimiz çok hassasmışız gibi yapıyoruz ama bu duygu kocaman bir yanılmadır. İnan bana Jojo bizler sadece kendimizi seviyoruz. Çıkarlarımız doğrultusunda hareket eden herkesi ve her şeyi seviyoruz. Aslında bizler sevmeyi de sevilmeyi de beceremiyoruz.
Ahh Jojo ben ne kadar çok konuşuyorum. Sanki dünyanın bütün yükünü ben taşıyormuşum gibi serzenişlerde bulunuyorum. Oysa ne kor acılar yanıyor zavallı insanların yüreklerinde. Bak görüyor musun kendi küçük dertlerimizi nasılda büyütüp önemsiyoruz. İşte bunu söylemeye çalışıyorum benim güzel Jojom, bizler güneş sadece bizim için doğsun istiyoruz. Tanrıya şükürler olsun ki ona gücümüz yetmiyor. Yoksa gücümüz yetseydi, güneşi diğer insanlardan mahrum bırakır sadece kendimiz için isterdik.
Ahh neler düşünüyorum, bitmek bilmeyen bunaltıcı düşünceler kafamın içinde bir türlü çıkmıyor. Ruhumu kemiriyor her saniye, çığlıklar içinde uyanıyorum her sabah.
Aslında biliyor musun? ben sadece sevmek istiyorum Jojo, bütün acılardan, düşüncelerden sıyrılıp sevgi tarlalarında koşmak istiyorum. Bilmiyorum bunca dikenler arasında yapabilir miyim? Ama ben hiç fidan dikmedim ki, yoksa sevmek hakkım değil mi?
Peki kocakarı o ne olacak ailemden kalan tek kişi o. Bana ihtiyacı var. Onu yalnız bırakamam Jojo.
Seninle gelemem, beni yanlış anlamasın değil mi? Lütfen söyle kalbini kırmadım değil mi?
Ahh biliyorum Jojo onca yolu ben görmek için geldin, sevgine laik olamadığım için kendimi affetmeyeceğim. Ben bencil bir insanım. Sana söylemiştim ben sevmeyi hiç beceremedim.
Ama sana yine mektup yazarım.
Elveda benim güzel Jojom…
Yorumlar
Yorum Gönder